PRIJAVA
Rat u Siriji uništio je djetinjstvo miliona djece koja su odrastala uz zvuke bombi i oružja i u siromaštvu. I sestre Gazle i Kifah jedne su od njih. Prodaju šećernu vunu na ulicama Al-Baba na sjeveru Sirije i sanjaju o danu kada će sjesti u školske klupe, javlja Anadolu Agency (AA).
Dok njihovi vršnjaci odrastaju uz bajke, sedmogodišnja Gazle i desetogodišnja Kifah prodaju šećernu vunu koja godinama pomaže u preživljavanju ove porodice.
Prema podacima Fonda Ujedinjenih naroda za djecu (UNICEF), zbog rata u Siriji, koji traje već deset godina, 2,4 miliona djece u zemlji i 750.000 izvan Sirije nije u mogućnosti pohađati nastavu. U Siriji, gdje je za otprilike 6,1 milion djece potrebna pomoć, približno 2,6 miliona djece raseljeno je unutar zemlje.
Gazle i Kifah su samo jedne od miliona djece kojima je građanski rat u Siriji uništio djetinjstvo.
Otac Sayit Hamso (38) nakon nesreće na poslu ostao je invalid i nije u stanju da radi pa porodicu izdržavaju ove dvije djevojčice.
Kifah veći dio dana provodi ispred parka u kojem se igraju djeca, i prodaje šećernu vunu. Najveći san ove djevojčice, koja je rođena iste godine kada je i počeo rat u Siriji, je ići u školu.
“Imam deset godina. Kako bi pomogla roditeljima već četiri godine prodajem šećernu vunu. Otac ima problema sa leđima. Veoma se bojim zvuka bombi, aviona i oružja”, ispričala je Kifah.
Želja joj je da bude prosvjetni radnik.
“Želim da kao i druga djeca ustanem ujutro, obučem se i idem u školu. Nadam se da ću naučiti čitati i pisati”, kazala je Kifah.
Šećernu vunu, koju prodaje u centru grada, priprema joj otac kod kuće. Zarada se razlikuje od dana do dana.
I njena sedmogodišnja sestra Gazle živi u siromaštvu i mašta o školi.
Da Kifah i Gazle idu u školu želja je i njihovog oca Sayita Hamse koji je zbog povrede na poslu sada osoba s invaliditetom.
“Jedina mi je želja da mi se djeca bude ujutro i umjesto da vuku kolica sa šećernom vunom, u rukama nose knjige i torbu za školu”, ispričao je Sayit.
Od početka građanskog rata u Siriji navršilo se punih deset godina. Kraj rata se ne nazire ni deceniju nakon početka krvavog obračuna režima Bashara al-Assada s opozicionim grupama, a tek sporazum Turske i Rusije omogućio je da se protekle godine u Idlib vrati blizu 300.000 ljudi koji su prethodno protjerani sa svojih ognjišta.
Prije rata u Siriji je bilo oko 22 miliona stanovnika, a prema podacima Komesarijata UN-a za izbjeglice (UNHCR) najmanje 6,6 miliona Sirijaca je bilo primorano da napusti zemlju. Turska je sama zbrinula najmanje 3,6 miliona prognanih Sirijaca.
Ured za koordinaciju humanitarnih poslova (OCHA) saopćio je da je i unutar Sirije raseljeno najmanje 6.702.000 ljudi, a da najmanje 13 miliona ljudi u Siriji ovisi isključivo o humanitarnoj pomoći.
